ସମୀକରଣ [2] ଦର୍ଶାଏ ଯେ ଉଚ୍ଚ ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସିରେ ଅଧିକ ଶକ୍ତି ନଷ୍ଟ ହୁଏ। ଏହା ଫ୍ରାଇସ୍ ଟ୍ରାନ୍ସମିସନ୍ ସମୀକରଣର ଏକ ମୌଳିକ ଫଳାଫଳ। ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଲାଭ ସହିତ ଆଣ୍ଟେନା ପାଇଁ, କମ୍ ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସିରେ ଶକ୍ତି ସ୍ଥାନାନ୍ତର ସର୍ବାଧିକ ହେବ। ପ୍ରାପ୍ତ ଶକ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରେରିତ ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟକୁ ପଥ କ୍ଷତି କୁହାଯାଏ। ଭିନ୍ନ ଭାବରେ କୁହାଯାଇଛି, ଫ୍ରାଇସ୍ ଟ୍ରାନ୍ସମିସନ୍ ସମୀକରଣ କହେ ଯେ ଉଚ୍ଚ ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସି ପାଇଁ ପଥ କ୍ଷତି ଅଧିକ। ଫ୍ରାଇସ୍ ଟ୍ରାନ୍ସମିସନ୍ ଫର୍ମୁଲାରୁ ଏହି ଫଳାଫଳର ଗୁରୁତ୍ୱକୁ ଅତିରଞ୍ଜିତ କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ। ଏହି କାରଣରୁ ମୋବାଇଲ୍ ଫୋନ୍ ସାଧାରଣତଃ 2 GHz ରୁ କମ୍ ରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ। ଉଚ୍ଚ ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସିରେ ଅଧିକ ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସି ସ୍ପେକ୍ଟ୍ରମ୍ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ସମ୍ପୃକ୍ତ ପଥ କ୍ଷତି ଗୁଣାତ୍ମକ ଗ୍ରହଣ ସକ୍ଷମ କରିବ ନାହିଁ। ଫ୍ରାଇସ୍ ଟ୍ରାନ୍ସମିସନ୍ ସମୀକରଣର ପରବର୍ତ୍ତୀ ପରିଣାମ ସ୍ୱରୂପ, ଧରାଯାଉ ଆପଣଙ୍କୁ 60 GHz ଆଣ୍ଟେନା ବିଷୟରେ ପଚରାଯାଉଛି। ଏହି ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସି ବହୁତ ଉଚ୍ଚ ବୋଲି ଉଲ୍ଲେଖ କରି, ଆପଣ କହିପାରନ୍ତି ଯେ ପଥ କ୍ଷତି ଦୀର୍ଘ ଦୂରତା ଯୋଗାଯୋଗ ପାଇଁ ଅତ୍ୟଧିକ ଅଧିକ ହେବ - ଏବଂ ଆପଣ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଠିକ୍। ବହୁତ ଉଚ୍ଚ ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସିରେ (60 GHz କୁ କେତେକ ସମୟରେ mm (ମିଲିମିଟର ତରଙ୍ଗ) ଅଞ୍ଚଳ ଭାବରେ କୁହାଯାଏ), ପଥ କ୍ଷତି ବହୁତ ଅଧିକ, ତେଣୁ କେବଳ ପଏଣ୍ଟ-ଟୁ-ପଏଣ୍ଟ ଯୋଗାଯୋଗ ସମ୍ଭବ। ଏହା ସେତେବେଳେ ଘଟେ ଯେତେବେଳେ ରିସିଭର ଏବଂ ଟ୍ରାନ୍ସମିଟର ଗୋଟିଏ କୋଠରୀରେ ଥାଆନ୍ତି ଏବଂ ପରସ୍ପରର ସାମ୍ନା କରନ୍ତି। ଫ୍ରାଇସ୍ ଟ୍ରାନ୍ସମିସନ୍ ଫର୍ମୁଲାର ଆହୁରି ଏକ ପରିଣାମ ସ୍ୱରୂପ, ଆପଣ କ'ଣ ଭାବନ୍ତି ଯେ ମୋବାଇଲ୍ ଫୋନ୍ ଅପରେଟରମାନେ ନୂତନ LTE (4G) ବ୍ୟାଣ୍ଡ ବିଷୟରେ ଖୁସି, ଯାହା 700MHz ରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ? ଉତ୍ତର ହଁ: ଏହା ପାରମ୍ପରିକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ଆଣ୍ଟେନା ଅପେକ୍ଷା କମ୍ ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସୀ, କିନ୍ତୁ ସମୀକରଣ [2] ରୁ, ଆମେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଛୁ ଯେ ପଥ କ୍ଷତି ମଧ୍ୟ କମ୍ ହେବ। ତେଣୁ, ସେମାନେ ଏହି ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସୀ ସ୍ପେକ୍ଟ୍ରମ୍ ସହିତ "ଅଧିକ ଭୂମିକୁ କଭର" କରିପାରିବେ, ଏବଂ ଜଣେ Verizon Wireless କାର୍ଯ୍ୟନିର୍ବାହୀ ସମ୍ପ୍ରତି ଏହି କାରଣ ପାଇଁ ଏହାକୁ "ଉଚ୍ଚ ଗୁଣବତ୍ତା ସ୍ପେକ୍ଟ୍ରମ୍" ବୋଲି କହିଛନ୍ତି। ପାର୍ଶ୍ୱ ଟିପ୍ପଣୀ: ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ, ସେଲ୍ ଫୋନ୍ ନିର୍ମାତାମାନଙ୍କୁ ଏକ କମ୍ପାକ୍ଟ ଡିଭାଇସରେ ଏକ ବଡ଼ ତରଙ୍ଗଦୈର୍ଘ୍ୟ ସହିତ ଏକ ଆଣ୍ଟେନା ଫିଟ୍ କରିବାକୁ ପଡିବ (କମ୍ ଫ୍ରିକ୍ୱେନ୍ସୀ = ବଡ଼ ତରଙ୍ଗଦୈର୍ଘ୍ୟ), ତେଣୁ ଆଣ୍ଟେନା ଡିଜାଇନରଙ୍କ କାମ ଟିକେ ଜଟିଳ ହୋଇଗଲା!